Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη συνδιάσκεψη του ΟΗΕ που πραγματοποιήθηκε στο Ρίο της Βραζιλίας το 1992 με στόχο την «έως το 2030 παγκόσμια και δίκαιη πρόσβαση στο πόσιμο νερό, σε προσιτό κόστος». Πλησιάζοντας το 2030 δυστυχώς φαίνεται να απομακρυνόμαστε συνεχώς από τους στόχους αυτούς. Ο χαρακτηρισμός «λευκός χρυσός» για το νερό δεν είναι τυχαίος αφού ο ρόλος του είναι ζωτικής σημασίας στη βιωσιμότητα των κοινωνιών, στην ανάπτυξη, στην υγεία και στο περιβάλλον. Αν για όλους εμάς θεωρείται αυτονόητη η πρόσβαση σε καθαρό νερό και έχουμε την αίσθηση της αφθονίας του, για εκατομμύρια συνανθρώπους μας σε παγκόσμιο επίπεδο το πόσιμο νερό είναι δυσεύρετο και μάλιστα με την πάροδο του χρόνου τείνει να μετατραπεί σε αγαθό εν ανεπαρκεία και εν δυνάμει αιτία πολεμικών συγκρούσεων.
Η σημερινή μέρα, με τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στην ελληνική πραγματικότητα σύμφωνα με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε μόλις χθες και επιχειρεί την ιδιωτικοποίηση του νερού από την πίσω πόρτα, αποκτά πλέον έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα, αφού συμπίπτει με την αμφισβήτηση της δημόσιας διαχείρισης του νερού, παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις του ΣτΕ και την ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία και το ξεπούλημα του σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Η Δημοτική Κίνηση «Κοζάνη Τόπος να Ζεις» στηρίζει διαχρονικά τον δημόσιο έλεγχο στο νερό και την περαιτέρω ενδυνάμωση των παρόχων ύδρευσης και ιδίως των Δ.Ε.Υ.Α. που δεν έχουν ανάγκη από τον ασφυκτικό έλεγχο μιας Ρυθμιστικής Αρχής που παρακάμπτει το θεσμικό τους πλαίσιο, αλλά από ουσιαστική στήριξη και βοήθεια προς όφελος της κοινωνίας. Στηρίζει και συμμετέχει στις κινητοποιήσεις της Δ.Ε.Υ.Α. Κοζάνης και ζήτησε την ουσιαστική και όχι προσχηματική στήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης σε έναν αγώνα που δεν σταματά με την χθεσινή ψήφιση του νομοσχεδίου αλλά συνεχίζεται κόντρα σε όσους επιβουλεύονται το μέλλον των νερών μας με στόχο το κέρδος τους.
About The Author
br>
