Ακόμη μία γυναίκα έρχεται να προστεθεί στη λίστα των αδικοχαμένων της «αγάπης». Μία λίστα που δε λέει να κλείσει αλλά μεγαλώνει επικίνδυνα.
Άλλος ένας δολοφόνος με πιθανά ψυχολογικά προβλήματα που κάποιοι γνώριζαν, κάποιοι όχι, αλλά η διαπίστωση έγινε μετά το τραγικό συμβάν.
Άλλος ένας θολωμένος σύντροφος που δεν μπόρεσε να διαχειριστεί την άρνηση, τον χωρισμό , το τέλος μιας σχέσης και σκότωσε «αυτό»που έλεγε ότι αγαπούσε.
Δηλαδή «αν κάτι δεν μπορώ να το έχω ΕΓΩ δεν θα το έχει κανένας».
Κάποτε οι άνθρωποι φοβούνταν να αγαπήσουν για να μην πληγωθούν και σήμερα για να μην δολοφονηθούν. Αυτή είναι η πρόοδός μας σήμερα.
Η μία δολοφονία διαδέχεται την άλλη κι η κοινωνία βουβός θεατής, δείχνει λυπημένη, άλλοτε θυμωμένη αλλά ακόμη δυστυχώς στάσιμη.
Βιασμοί παιδιών, δολοφονίες μεταξύ μελών μιας οικογένειας , βεντέτες που ζητούν δικαίωση, προδομένοι εραστές, ανώμαλοι και άρρωστοι ψυχικά άνθρωποι που διψούν για σάρκα και αίμα. Αλλά υπήρχε αγάπη σου λένε… Γιατί η αγάπη σκοτώνει. ΟΧΙ. Καμία αγάπη δεν σκοτώνει. Σκοτώνει το μίσος και η κακία. Σκοτώνει ο εγωισμός. Αλλά πριν σκοτώσει το θύμα έχει ήδη σκοτώσει εσωτερικά ότι ανθρώπινο υπήρχε μέσα στον δολοφόνο.
Αλλεπάλληλες δολοφονίες και κακοποιήσεις λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, άνθρωποι κυριευμένοι από μίσος, νεύρα και θυμό, απογοητευμένοι και αγανακτισμένοι επιλέγουν να σκοτώσουν είτε ένα σώμα είτε μία ψυχή για να βρουν τη γαλήνη και την ικανοποίηση.
Κι ύστερα ακούς ότι δεν είχε δώσει ποτέ δικαιώματα, ότι κάποιοι γνώριζαν ότι υπήρχαν προβλήματα αλλά κανείς δεν φαντάστηκε την κατάληξη. Και το χειρότερο, να ακούς ότι ένας δολοφόνος έχει ιστορικό βίας αλλά κυκλοφορούσε ελεύθερος κι ωραίος γιατί δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για να τον κλείσουν ισόβια στο κελί.
Ζούμε σε μία κοινωνία γεμάτη ΤΕΡΑΤΑ , κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας και ευχόμαστε να μην συμβεί σε μας. Η δίψα για να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα έφτασε να κάνει τους ανθρώπους να θέλουν να ψοφήσει και η δική τους κατσίκα γιατί δεν βγάζει τόσο καλό γάλα όσο οι άλλες.
Ακούσματα και πρότυπα γεμάτα βία και παρανομία, υπνωτισμένοι άνθρωποι από το διαδίκτυο που ωθεί σε έναν εικονικό κόσμο, χωρίς αγάπη και ανθρωπιά αλλά με μία επιθυμία για πλούτη και δόξα . Αλλά θα μας πουν δεν φταίει αυτό…
Οι συνεχείς κρίσεις που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα τα τελευταία χρόνια, οικονομική, κοινωνική, πολιτική και ηθική έχουν δημιουργήσει το κατάλληλο έδαφος για κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά.
Με διαπιστώσεις, δηλώσεις θυμού και θλίψης και μηνύματα για παγκόσμιες ημέρες και ισότητες δεν αλλάζει η κατάσταση.
Ας με διαψεύσει κάποιος … αλλά όλο αυτό που βιώνουμε είναι ένας εμφύλιος πόλεμος, ποιος θα επικρατήσει και ποιος θα αφανιστεί.
Η ανθρωπιά εξαφανίζεται σιγά σιγά κι όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν θα έχουν δίπλα τους για συντροφιά την τεχνητή νοημοσύνη.
Τάνια Ώττα
About The Author
br>
