Ο συγκεντρωτισμός της εξουσίας, ειδικά στην περίπτωση της αυτοδιοίκησης, οδηγεί στην αποτυχία και μόνο, κι απαξιώνει από την άλλη τους ανθρώπους που είναι δίπλα και στηρίζουν αυτόν που θέλει να κινεί μόνος τα νήματα.
Στην περίπτωση της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας , ο εγωιστικός τρόπος διοίκησης του Περιφερειάρχη, έχοντας συνηθίσει σε αυτό όντας επί σειρά ετών Βουλευτής, αποδείχθηκε καταστροφικός για την περιοχή αλλά και για το κόμμα που εκπροσωπεί .
Φτάσαμε λοιπόν, στο πολύ σοβαρό θέμα της υψηλής γέφυρας των Σερβίων , όπου χάθηκαν τρία πολύτιμα χρόνια σε μελέτες και έρευνας του προβλήματος, χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα και σήμερα η περιοχή βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού , έχοντας στην πλάτη της τα προβλήματα των τελευταίων ετών που προέκυψαν λόγω της καραντίνας και της επιχειρηματικής αποδυνάμωσης της Δυτικής Μακεδονίας.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά . Αφού έφτασε ο κόμπος στο χτένι τρέχουμε να τον ξεμπλέξουμε.
Από την άλλη, η Εταιρεία Τουρισμού Δυτικής Μακεδονίας , ένα πολύτιμο εργαλείο τουριστικής ανάπτυξης βρίσκεται στο περιθώριο , με τις δράσεις της να περιορίζονται σε συμμετοχές σε εκθέσεις και μόνο, κι ο απόηχος αυτών των συμμετοχών είναι τα τυποποιημένα δελτία τύπου που εκφράζουν πόσο επιτυχημένη ήταν η συμμετοχή.
Κι εδώ προκύπτει το εξής ερώτημα: Ποιο είναι το έργο και τα αποτελέσματα των δράσεων της Εταιρείας Τουρισμού τα τελευταία τρία χρόνια, για ποιο λόγο ο Περιφερειάρχης ανέλαβε την διοίκηση αυτής της εταιρείας, εφόσον είναι ήδη επιφορτισμένος με ένα σωρό θέματα της Περιφέρειας κι έχει δίπλα του συνεργάτες ικανούς να ανταποκριθούν σε επιπλέον καθήκοντα;
Ο εγωισμός των διοικούντων έχει δυσμενή αποτελέσματα ακόμη και για τον ίδιο τον ηγέτη, αλλά το μεγάλο τίμημα το πληρώνει ο λαός, κι εδώ πρέπει να υπάρξει έντονη σκέψη για το αύριο του τόπου, καθώς δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλα λάθη και εγωισμούς.