Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βεργίνα το νέο βιβλίο του Βασίλη Γεωργιάδη “Ιωάννης Καποδίστριας-Η συναρπαστική ζωή του φωτισμένου κυβερνήτη”

Το βιβλίο «Ιωάννης Καποδίστριας – Η συναρπαστική ζωή του φωτισμένου κυβερνήτη» είναι η μυθιστορηματική βιογραφία του πρώτου κυβερνήτη του ελληνικού κράτους, μέσα από τις αφηγήσεις τριών παιδιών: της Ανεζίνας, του Γκιουζέπε και του Κωνσταντή, που βρέθηκαν πολύ κοντά στον Ι. Καποδίστρια σε διαφορετικές περιόδους της ζωής του.

Διαβάζουμε για τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στην Κέρκυρα καθώς και τα φοιτητικά του στην Πάντοβα, όπου σπούδασε Ιατρική, για να ανακουφίσει ανιδιοτελώς τον ανθρώπινο πόνο, επιστρέφοντας στην πατρίδα του, ενώ παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα Νομικής και Φιλοσοφίας.

Η πολιτική του ικανότητα διαφαίνεται από τη δράση του στην Κέρκυρα και την Επτάνησο Πολιτεία, κατά τη διάρκεια που κατείχε τη θέση του γραμματέα της επικράτειας, όπου αναγνωρίστηκε ως η πιο σημαίνουσα πολιτική προσωπικότητα με κυρίαρχο μέλημά του τη μόρφωση των Ελληνοπαίδων, που πάντα ήταν στις προτεραιότητές του. 

Τον χαρακτήρα του και τις ιδιαίτερες ικανότητές του εκτίμησε ο ζακυνθινής καταγωγής Γεώργιος Μοτσενίγο, που έφτασε στην Κέρκυρα αρχές του 1800 ως πληρεξούσιος της Ρωσίας και του άνοιξε τον δρόμο για την τεράστια αυτή χώρα μετά από πρόσκληση του Τσάρου Αλεξάνδρου Α΄.

Στη μεγάλη του πορεία προς την Ευρώπη και τη Ρωσία θα τον ακολουθήσει ως βοηθός του, έμπιστος και αφοσιωμένος, ο νεαρός Γκιουζέπε, Ιταλός από το Βασίλειο της Νάπολης και θα ζήσει τη μεγάλη άνοδό του. Εκεί ο Καποδίστριας θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην Αυλή του Τσάρου, αφού προσελήφθη στους κόλπους της ρωσικής διπλωματίας και αργότερα, από τη θέση του υπουργού εξωτερικών της Ρωσίας, θα προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στην Ευρώπη.

Με αξιέπαινο θάρρος ορθώνει το ανάστημά του απέναντι στους σκληρούς του αντιπάλους, όπως ο καταχθόνιος Μέτερνιχ, στα μεγάλα συνέδρια της Ευρώπης.

Χάρη σ’ αυτόν η Ελβετία υπάρχει σήμερα ως κράτος, γιατί το 1813 καταφέρνει να ενώσει τα αντιδραστικά πλούσια καντόνια με τα φτωχά, δημιουργώντας το πρώτο τους Σύνταγμα.

Μέσα από τα μάτια του Γκιουζέπε παρακολουθούμε τη γνωριμία του με την ελληνικής καταγωγής Ρωξάνδρα Στούρτζα, ίσως τον μεγάλο και ανεκπλήρωτο έρωτα της ζωής του, που είχε σημαντική θέση στην αυλή του Τσάρου Αλεξάνδρου Α’, η οποία θα μείνει στην καρδιά του για πάντα αλλά κι εκείνος στη δική της. Όμως το μεγάλο χρέος προς την πατρίδα ήταν πέρα από κάθε προσωπική επιθυμία και επιδίωξη.

Την επιστροφή του στην Ελλάδα ως κυβερνήτη μάς αφηγείται ο Κωνσταντής, ένα 16χρονο αγόρι από το Ναύπλιο, που μαθήτευσε στον δάσκαλο Καΐρη και βρέθηκε στη υπηρεσία του Καποδίστρια.

Σύμφωνα με τα λόγια του συγγραφέα: …«Στην Ελλάδα θα έρθει “υπό τριπλήν προστασίαν” κυβερνήτης και θα γνωρίσει την πιο μεγάλη και συγκινητική μεσσιανική υποδοχή που γνώρισε ποτέ πολιτικός στον κόσμο.

Θ’ αναστήσει το μικρό χάρβαλο κράτος στη διάρκεια των τριών χρόνων που θα μείνει στο κουμάντο του, μέχρι που η άδικη μοίρα θα στερήσει τούτο τον τόπο από τον εθνικό του ηγέτη.

Θα μεγαλώσει την Ελλάδα – η Ελλάδα που παρέλαβε ήταν το τρίτο της Πελοπόννησος και μερικά νησιά. Η μικρή του χώρα αποκτά εθνικό στρατό, οργανωμένο σε χιλιαρχίες, διοίκηση, σχολειά, στόλο, νόμισμα.

Ο λαός της μιζέριας θα μάθει το ψωμί. Ο ανάπηρος αγωνιστής θα γνωρίσει το γιατρικό και τη σύνταξη. Τα ορφανά των παλικαριών που έπεσαν για τη δόξα της πατρίδας θ’ αποκτήσουν αυτά που τους έλειπαν, στέγη και μόρφωση. Οι άκληροι, κομμάτια γης, ενώ η πολιτική του στο θέμα των εθνικών γαιών θα βρει εχθρούς της τους προκρίτους (κοτζαμπάσηδες). Ο πρώην “συνταγματικός διαιτητής” της Ευρώπης, όπως τον είχε χαρακτηρίσει ο Μέτερνιχ, θα χαρίσει την περιουσία του, τις ανέσεις του και θα θυσιάσει τη ζωή του γι’ αυτόν το λαό που στάθηκε δίπλα του και τον λάτρεψε».

Τον Σεπτέμβριο του 1831, η εθνοκτόνος διχόνοια οπλίζει το χέρι του αδερφού, αφαιρώντας πρόωρα και άδικα τη ζωή του πρώτου Κυβερνήτη της ελεύθερης Ελλάδας.

Βιογραφικό:

Ο Βασίλης Γεωργιάδης είναι ιστορικός και συγγραφέας. Με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη (Φανάρι), γεννήθηκε και σπούδασε στην Αθήνα. Κατοικεί στον Διόνυσο Αττικής. Ασχολείται με την ποίηση, τον πεζό λόγο (δοκίμια, διηγήματα, ιστορικά μυθιστορήματα) και έχει εκδώσει σειρά μελετών ιστορικού και αρχαιολογικού περιεχομένου. Αρθρογραφεί επί χρόνια στον αθηναϊκό και τοπικό έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο, καθώς και σε λογοτεχνικά περιοδικά. Κείμενά του έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορες ανθολογίες και έχουν μεταφραστεί και διδαχτεί σε πανεπιστήμια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ποιήματά του έχουν επίσης μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά και πολωνικά. Στο ενεργητικό του έχει πολλές ομιλίες, ενώ πλούσια είναι και η συμμετοχή του (και σε επίπεδο οργάνωσης) σε συνέδρια και ημερίδες στον ελλαδικό αλλά και στον διεθνή χώρο.

Έχει βραβευτεί πολλές φορές σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς.

Πολύχρονη και πολύπλευρη, επίσης, η πολιτιστική του δραστηριότητα σε τοπικό αλλά και πανελλαδικό επίπεδο στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (πρ. Αντιδήμαρχος Διονύσου Αττικής κλπ.)

Είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, πρ. μέλος του Δ.Σ. της και μέλος της Επιτροπής Κρίσεως Νέων Μελών, πρ. Πρόεδρος της Π.Ε.Λ., μέλος του Συνδέσμου Ελλήνων Ιστορικών, μέλος του Ο.Δ.Ε.Γ., μέλος του Κέντρου Μελετών και Ευρωπαϊκών Σπουδών «Ι. Α. Καποδίστριας», μέλος του Ινστιτούτου Ελληνοασιατικών και Αφρικανικών Σπουδών, του Ροταριανού Ομίλου Διονύσου Αττικής κ.